راهنمای کامل پورت های کامپیوتر و لپ تاپ

در دنیای تکنولوژی محور امروزی، کامپیوتر ها و لپ تاپ ها به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شده اند. چه از آنها برای کار، سرگرمی یا ارتباط با عزیزانتان استفاده کنید، درک پورت ها و کانکتورهای مختلف موجود می تواند تجربه محاسباتی شما را بسیار افزایش دهد. از USB تا HDMI، اترنت تا کارت خوان SD، هر پورت هدف خاصی را دنبال می کند و عملکرد منحصر به فردی را ارائه می دهد.

در این راهنمای جامع از آرالپ، به دنیای پورت‌های کامپیوتر و لپ‌تاپ می‌پردازیم و انواع، عملکردها و سازگاری آنها را کشف می‌کنیم. ما رایج‌ترین پورت‌هایی را که با آن‌ها روبرو می‌شوید، مانند دستگاه‌های کارت‌خوان USB، HDMI، اترنت و SD بررسی می‌کنیم و اطلاعاتی در مورد سناریوهای استفاده از آنها ارائه می‌کنیم. علاوه بر این، ما در مورد انواع مختلف پورت‌های USB، تکامل استانداردهای USB و نحوه تعیین اینکه دستگاه‌های شما از کدام اتصال USB استفاده می‌کنند صحبت خواهیم کرد.

برای دیدن لیست قیمت لپ تاپ دست دوم کلیک کن

انواع پورت های کامپیوتر 

کامپیوتر های مدرن معمولاً دارای چند نوع پورت اصلی هستند، از جمله USB، HDMI، اترنت و کارت خوان SD. با این حال، توجه به این نکته مهم است که هر یک از این انواع پورت می‌توانند انواع مختلفی با عملکردهای متفاوت داشته باشند. به عنوان مثال، USB به USB-A، USB-B و USB-C تقسیم می شود.

در حالی که برخی از کامپیوتر ها ممکن است تنها یک نوع پورت داشته باشند، برخی دیگر می توانند گزینه های زیادی را ارائه دهند. بنابراین، توصیه می شود هنگام انتخاب یک کامپیوتر، زمانی را برای در نظر گرفتن نیازها و نیازهای خاص خود اختصاص دهید.

پورت USB برای چه مواردی استفاده می شود؟

پورت های USB کانکتورهای همه کاره ای هستند که اهداف متعددی را انجام می دهند. آنها معمولاً برای کارهای مختلفی مانند اتصال وسایل جانبی (مانند چاپگر، تلفن، ماوس)، شارژ دستگاه ها و انتقال داده ها بین دستگاه ها استفاده می شوند. "U" در USB مخفف "universal" است که سازگاری گسترده آن را برجسته می کند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که همه پورت های USB یکسان نیستند. دو جنبه کلیدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود:

شکل و اندازه فیزیکی: پورت‌های USB در اشکال و اندازه‌های فیزیکی متفاوتی هستند که نوع کانکتور قابل استفاده با هر پورت را تعیین می‌کند. رایج ترین انواع آن عبارتند از USB-A، USB-B، USB-C و micro USB. این تغییرات برای قرار دادن دستگاه های مختلف و کابل های مربوط به آنها طراحی شده اند.

سرعت اتصال USB: پورت های USB از نظر سرعت انتقال اطلاعات نیز متفاوت هستند. استانداردهای USB در طول زمان تکامل یافته اند و هر نسخه سرعت بهبود یافته ای را ارائه می دهد. نسخه های مختلف USB عبارتند از USB 1.1، USB 2.0، USB 3.0 (همچنین به عنوان USB 3.1 Gen 1 شناخته می شود)، USB 3.1 (همچنین به عنوان USB 3.1 Gen 2 شناخته می شود)، و USB 3.2. هرچه نسخه USB بالاتر باشد، سرعت انتقال اطلاعات بیشتر است.

سازندگان ممکن است ترکیبات مختلفی از پورت های فیزیکی و استانداردهای USB را بر اساس عواملی مانند هزینه، راحتی و سازگاری دستگاه انتخاب کنند. برای اطمینان از سازگاری و عملکرد بهینه هنگام اتصال دستگاه ها، آگاهی از انواع پورت USB و سرعت داده مربوط به آنها ضروری است.

اشکال و اندازه های مختلف USB: USB-A، USB-B و USB-C

USB-A، USB-B و USB-C سه شکل و اندازه اصلی کانکتورهای USB هستند که معمولاً در کامپیوتر ها و سایر دستگاه های الکترونیکی استفاده می شوند. در اینجا به تفکیک هر نوع آورده شده است:

USB-A: آشناترین و رایج ترین رابط USB است. دارای شکل مستطیلی با رابط مسطح و مستطیلی است. پورت‌های USB-A معمولاً در کامپیوتر‌ها، لپ‌تاپ‌ها، کنسول‌های بازی و هاب‌های USB یافت می‌شوند. آنها برای اتصال وسایل جانبی مختلف مانند صفحه کلید، موس، چاپگر، هارد دیسک خارجی و غیره استفاده می شوند.

USB-B: کانکتورهای USB-B کمتر در کامپیوتر ها رایج هستند، اما اغلب در دستگاه هایی مانند چاپگر، اسکنر و برخی هارد دیسک های خارجی یافت می شوند. کانکتورهای USB-B شکل مربعی با گوشه های اریب دارند و بزرگتر از کانکتورهای USB-A هستند. آنها برای دستگاه های خاصی طراحی شده اند که نیاز به اتصال قوی تری دارند.

USB-C: جدیدترین و همه کاره ترین رابط USB است. این یک شکل کوچک و بیضی با طراحی برگشت پذیر است، به این معنی که می توان آن را به هر صورت وصل کرد. پورت های USB-C به طور فزاینده ای در کامپیوتر های مدرن، لپ تاپ ها، تبلت ها و تلفن های هوشمند رایج می شوند. آنها سرعت انتقال داده های سریع تری را ارائه می دهند، از تحویل انرژی بالاتر برای دستگاه های شارژ پشتیبانی می کنند و حتی می توانند سیگنال های صوتی و تصویری را انتقال دهند. USB-C با Thunderbolt 3 سازگار است و ویژگی‌های اضافی مانند اتصال چند مانیتور یا دستگاه‌های زنجیر زنجیر را فراهم می‌کند.

شایان ذکر است که در حالی که کانکتورهای USB-A و USB-B دارای اشکال متمایز هستند، USB-C یک رابط کوچکتر و جمع و جورتر است که می توان آن را در دستگاه هایی با فضای محدود یا دستگاه هایی که نمایه نازک تری دارند پیدا کرد. USB-C به دلیل تطبیق پذیری و قابلیت اتصال طیف گسترده ای از دستگاه ها با یک کابل، محبوبیت زیادی به دست آورده است.

شارژ لپ تاپ با USB-C

شارژ لپ تاپ با استفاده از پورت USB-C امکان پذیر است. پورت‌های USB-C که از تحویل برق (PD) پشتیبانی می‌کنند می‌توانند هم قابلیت انتقال داده و هم قابلیت شارژ برق را ارائه دهند. این ویژگی به طور فزاینده ای در لپ تاپ های مدرن رایج شده است، به ویژه در لپ تاپ هایی که USB-C به عنوان پورت شارژ اصلی آنها است.

برای شارژ لپ تاپ با استفاده از USB-C، معمولاً به یک شارژر USB-C یا آداپتور برق نیاز دارید که از خروجی برق مورد نیاز لپ تاپ شما پشتیبانی کند. توان خروجی بر حسب وات (W) اندازه گیری می شود و بسته به توان مورد نیاز لپ تاپ می تواند متفاوت باشد. مهم است که از شارژری استفاده کنید که بتواند انرژی کافی برای شارژ موثر لپ تاپ شما را تامین کند.

در اینجا مراحل شارژ لپ تاپ با USB-C آمده است:

• اطمینان حاصل کنید که لپ تاپ شما از شارژ از طریق USB-C پشتیبانی می کند. برای تأیید این موضوع، مشخصات لپ تاپ یا راهنمای کاربر را بررسی کنید.
• یک شارژر USB-C یا آداپتور برقی که با لپ تاپ شما سازگار است تهیه کنید. اطمینان حاصل کنید که از توان خروجی مورد نیاز پشتیبانی می کند.
• یک سر کابل USB-C را به درگاه USB-C شارژر یا آداپتور برق وصل کنید.
• سر دیگر کابل USB-C را به پورت USB-C لپ تاپ خود وصل کنید.
• شارژر یا آداپتور برق را به پریز برق وصل کنید.
• لپ تاپ باید به طور خودکار شروع به شارژ شود. برخی از لپ تاپ ها ممکن است نشانگر شارژ یا اعلان را روی صفحه نمایش دهند.

توجه به این نکته ضروری است که شارژ لپ تاپ با USB-C ممکن است به شارژر با وات بالاتری در مقایسه با شارژ دستگاه های کوچکتر مانند تلفن های هوشمند یا تبلت ها نیاز داشته باشد. مطمئن شوید که برای اطمینان از شارژ ایمن و کارآمد از شارژری استفاده کنید که به طور خاص برای مدل لپ تاپ شما طراحی و تایید شده است.

تفاوت USB 2.0، 3.0 و 4.0 چیست؟

USB 2.0، USB 3.0 و USB 4.0 نسخه های مختلف استاندارد USB (Universal Serial Bus) هستند که هر کدام از نظر سرعت انتقال داده، تحویل نیرو و سایر ویژگی ها، بهبودهایی را ارائه می دهند. در اینجا به تفکیک تفاوت های کلیدی می پردازیم:

USB 2.0: نسخه قدیمی استاندارد USB است و به طور گسترده در دستگاه های مختلف استفاده می شود. سرعت انتقال داده تا 480 مگابیت بر ثانیه را پشتیبانی می کند و انرژی اولیه را برای شارژ دستگاه ها فراهم می کند. پورت ها و کانکتورهای USB 2.0 معمولاً با رنگ مشکی خود مشخص می شوند.

USB 3.0: که با نام USB 3.1 Gen 1 نیز شناخته می شود، پیشرفت های قابل توجهی را نسبت به USB 2.0 ارائه کرد. سرعت انتقال اطلاعات سریع‌تر تا 5 گیگابیت بر ثانیه (گیگابیت بر ثانیه) را ارائه می‌کند که تقریباً ده برابر سریع‌تر از USB 2.0 است. پورت ها و کانکتورهای USB 3.0 معمولاً با رنگ آبی قابل شناسایی هستند. USB 3.0 همچنین انتقال انرژی را بهبود می بخشد و امکان شارژ سریع تر دستگاه را فراهم می کند.

USB 4.0: آخرین نسخه استاندارد USB است و پیشرفت های بیشتری را در مقایسه با USB 3.0 ارائه می دهد. سرعت انتقال داده سریعتر تا 40 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهد که تقریباً هشت برابر سریعتر از USB 3.0 است. USB 4.0 همچنین با USB 3.0 و USB 2.0 سازگار است. انتظار می رود که پورت ها و کانکتورهای USB 4.0 با رنگ سبزشان قابل شناسایی باشند، اگرچه بسته به سازنده می تواند متفاوت باشد.

شایان ذکر است که USB 3.0 و USB 4.0 همچنین شامل بهبودهایی در انتقال انرژی هستند که امکان افزایش قابلیت شارژ، مدیریت کارآمدتر انرژی و پشتیبانی از دستگاه‌های پرمصرف را فراهم می‌کند. هنگام در نظر گرفتن سرعت انتقال داده و قابلیت های تحویل نیرو، مهم است که اطمینان حاصل شود که هم دستگاه و هم کابل از نسخه USB مورد نظر پشتیبانی می کنند تا به طور کامل از مزایای استاندارد مربوطه استفاده شود.

استاندارد یو اس بی	سرعت مگابایت بر ثانیه	چه چیزی را پشتیبانی می کند
USB 1.1	up to 12Mbps	First consumer USB standard, doesn't appear on any modern devices
USB 2.0	up to 480Mpbs	Relatively common on cheaper laptops, slowest USB connection supported by USB-C connector
USB 3.0	up to 5Gbps (5,000Mbps)	Works with the classic USB-A connector
USB 3.1	up to 10Gbps	Also works with USB-A
USB 3.2	up to 20Gbps	Only supported by the USB-C connector
USB 4	up to 40Gbps	Exclusively supported by USB-C, with no other connectors providing these speeds. Also supports the separate (but related) Thunderbolt connection

دستگاه های من از چه استاندارد اتصال USB استفاده می کنند؟

تعیین استاندارد اتصال USB مورد استفاده دستگاه های شما مستلزم بررسی مشخصات یا بررسی پورت ها و کانکتورهای فیزیکی است. در اینجا نحوه شناسایی استاندارد اتصال USB برای دستگاه های مختلف آورده شده است:

کامپیوتر/لپ تاپ: به دنبال پورت های USB کامپیوتر یا لپ تاپ خود باشید. پورت‌های USB-A که به رنگ آبی هستند معمولاً درگاه‌های USB 3.0 هستند که سرعت انتقال داده‌های سریع‌تری را ارائه می‌دهند. اگر پورت ها مشکی هستند، احتمالاً پورت های USB 2.0 هستند. برخی از لپ‌تاپ‌های جدیدتر نیز ممکن است دارای پورت‌های USB-C باشند که بسته به مدل خاص، می‌تواند USB 3.0 یا USB 4.0 باشد.

دستگاه های موبایل: برای گوشی های هوشمند و تبلت ها، کابل شارژ و کانکتور می توانند سرنخ هایی در مورد استاندارد اتصال USB ارائه دهند. اگر کابل دارای کانکتور USB-C باشد، ممکن است USB 3.0 یا USB 4.0 باشد. اگر کابل دارای کانکتور میکرو USB باشد، احتمالاً USB 2.0 است. برخی از دستگاه‌های قدیمی‌تر ممکن است همچنان از رابط‌های USB-B قدیمی‌تر استفاده کنند که معمولاً USB 2.0 نیز هستند.

هارد دیسک های خارجی و تجهیزات جانبی: هارد دیسک های خارجی، چاپگرها و سایر تجهیزات جانبی ممکن است دارای پورت های USB باشند که نشان دهنده استاندارد اتصال USB است. پورت‌های USB-A که به رنگ آبی هستند معمولاً USB 3.0 را نشان می‌دهند، در حالی که پورت‌های USB-A مشکی USB 2.0 را نشان می‌دهند. برخی از دستگاه های جدیدتر ممکن است دارای پورت های USB-C باشند که می تواند USB 3.0 یا USB 4.0 باشد.

توجه به این نکته مهم است که استاندارد اتصال USB ممکن است حتی در یک دسته دستگاه بسته به مدل و سازنده متفاوت باشد. بررسی مشخصات و یا مراجعه به دفترچه راهنمای کاربر هر دستگاه می تواند اطلاعات دقیقی در مورد نسخه USB و قابلیت های آن ارائه دهد.

پورت تاندربولت چیست؟

پورت های Thunderbolt پورت های ورودی/خروجی (I/O) با سرعت بالا هستند که یک راه حل اتصال همه کاره برای دستگاه های مختلف ارائه می دهند. فناوری Thunderbolt توسط اینتل و با همکاری اپل توسعه یافته است و هر دو قابلیت انتقال داده و نمایش را در یک پورت واحد ترکیب می کند.

در اینجا برخی از ویژگی های کلیدی پورت های Thunderbolt آورده شده است:

• سرعت و پهنای باند: پورت های Thunderbolt در مقایسه با استانداردهای USB سنتی یا سایر استانداردهای اتصال، سرعت انتقال داده را به طور قابل توجهی سریعتر ارائه می دهند. آخرین پورت های Thunderbolt 4 حداکثر سرعت انتقال داده تا 40 گیگابیت در ثانیه را ارائه می دهند که امکان انتقال سریع فایل و کارهای پر حجم را فراهم می کند.
• پشتیبانی از نمایشگر: پورت های Thunderbolt از انتقال تصویر و صدا پشتیبانی می کنند و به شما امکان می دهند نمایشگرهای خارجی مانند مانیتور یا تلویزیون را با استفاده از آداپتورها یا کابل های سازگار متصل کنید. پورت‌های Thunderbolt می‌توانند سیگنال‌های ویدئویی با وضوح بالا، از جمله رزولوشن‌های 4K و حتی 5K را حمل کنند و یک تجربه نمایش یکپارچه را ارائه دهند.
• تحویل برق: پورت‌های Thunderbolt از انتقال برق نیز پشتیبانی می‌کنند و به شما امکان می‌دهند دستگاه‌های سازگار را از طریق همان پورت شارژ کنید. این ویژگی نیاز به آداپتورهای برق یا شارژرهای جداگانه را از بین می‌برد، راه‌اندازی شما را ساده‌تر می‌کند و به هم ریختگی کابل‌ها را کاهش می‌دهد.
• Daisy-Chaining: پورت های Thunderbolt از Daisy-chaining پشتیبانی می کنند، به این معنی که می توانید چندین دستگاه Thunderbolt را در یک سری با استفاده از یک پورت Thunderbolt روی کامپیوتر خود متصل کنید. این امکان اتصال ساده و کاهش درهم و برهمی کابل را هنگام استفاده از چندین دستگاه جانبی فراهم می کند.
• سازگاری: پورت های Thunderbolt با نسخه های قبلی سازگار هستند، به این معنی که می توانید دستگاه های Thunderbolt 3 را به پورت Thunderbolt 4 و بالعکس متصل کنید. علاوه بر این، پورت های Thunderbolt اغلب با پورت های USB-C ترکیب می شوند و به شما امکان می دهند دستگاه های USB-C را با استفاده از همان پورت متصل کنید.

ذکر این نکته ضروری است که فناوری Thunderbolt در طول زمان تکامل یافته است و هر نسخه جدید پیشرفت‌ها و قابلیت‌های بیشتری را معرفی می‌کند. با این حال، پورت‌های Thunderbolt به اندازه پورت‌های USB گسترده نیستند و معمولاً در لپ‌تاپ‌های سطح بالاتر، کامپیوتر‌های رومیزی و برخی تجهیزات جانبی حرفه‌ای یافت می‌شوند.

هنگام استفاده از پورت‌های Thunderbolt، مطمئن شوید که دستگاه‌ها و کابل‌های شما با Thunderbolt سازگار هستند تا از سرعت و ویژگی‌های ارائه شده توسط فناوری Thunderbolt به طور کامل استفاده کنید.

پورت HDMI برای چه مواردی استفاده می شود؟

پورت HDMI (رابط چند رسانه ای با وضوح بالا) یک رابط صوتی/تصویری استاندارد است که برای انتقال سیگنال های صوتی و تصویری با کیفیت بالا بین دستگاه های الکترونیکی استفاده می شود. عمدتاً برای اتصال دستگاه‌هایی مانند کامپیوتر، لپ‌تاپ، کنسول‌های بازی، پخش‌کننده‌های بلوری، ست‌تاپ باکس‌ها و تلویزیون‌ها یا نمایشگرها استفاده می‌شود.

در اینجا برخی از کاربردها و ویژگی های کلیدی پورت های HDMI آورده شده است:

ویدیوی با وضوح بالا: پورت های HDMI از سیگنال های ویدیویی با کیفیت بالا پشتیبانی می کنند و به شما امکان می دهند از تصاویر واضح و واضح بر روی دستگاه نمایشگر خود لذت ببرید. HDMI از رزولوشن های ویدئویی مختلف، از جمله HD استاندارد (720p یا 1080p)، Full HD و حتی وضوح Ultra HD یا 4K بسته به قابلیت های دستگاه های متصل، پشتیبانی می کند.

انتقال صدا: پورت‌های HDMI سیگنال‌های صوتی را همراه با ویدئو نیز انتقال می‌دهند. این امر نیاز به کابل‌های صوتی جداگانه را از بین می‌برد، زیرا HDMI می‌تواند فرمت‌های صوتی چند کاناله، از جمله Dolby TrueHD و DTS-HD Master Audio را حمل کند. این یک اتصال صوتی و تصویری راحت و بدون درز را فراهم می کند.

اتصال سینمای خانگی: پورت‌های HDMI معمولاً در تنظیمات سینمای خانگی استفاده می‌شوند و به شما امکان می‌دهند دستگاه‌هایی مانند پخش‌کننده‌های Blu-ray، دستگاه‌های پخش رسانه و گیرنده‌های صوتی را به تلویزیون یا پروژکتور خود متصل کنید. این به شما امکان می دهد از پخش صوتی همه جانبه و ویدیویی با کیفیت بالا در یک صفحه نمایش بزرگتر لذت ببرید.

بازی و چند رسانه ای: پورت های HDMI برای علاقه مندان به بازی ضروری هستند، زیرا امکان اتصال کنسول های بازی مانند پلی استیشن و ایکس باکس را به تلویزیون یا مانیتور می دهند. HDMI از نرخ رفرش بالا، تأخیر کم و انتقال صدا پشتیبانی می کند و تجربه بازی بهینه ای را ارائه می دهد.

Device Mirroring: پورت‌های HDMI نیز انعکاس دستگاه یا اشتراک‌گذاری صفحه را تسهیل می‌کنند. می‌توانید یک لپ‌تاپ یا دستگاه تلفن همراه را با استفاده از HDMI به یک صفحه نمایش بزرگتر متصل کنید، که به شما امکان می‌دهد صفحه نمایش خود را بازتاب دهید یا دسکتاپ خود را برای ارائه، پخش چندرسانه‌ای یا اهداف بهره‌وری گسترش دهید.

پورت های HDMI در نسخه های مختلفی مانند HDMI 1.4، HDMI 2.0 و HDMI 2.1 عرضه می شوند. نسخه‌های جدیدتر ویژگی‌ها و قابلیت‌های بیشتری از جمله وضوح بالاتر، افزایش نرخ تازه‌سازی، پشتیبانی از HDR (محدوده دینامیکی بالا) و فرمت‌های صوتی پیشرفته را ارائه می‌کنند. هنگام اتصال دستگاه‌ها از طریق HDMI، اطمینان حاصل کنید که هم دستگاه منبع (مانند کامپیوتر، کنسول بازی) و هم دستگاه نمایشگر (مانند تلویزیون، مانیتور) دارای پورت‌های HDMI هستند و از نسخه‌های HDMI سازگار پشتیبانی می‌کنند تا از عملکرد و سازگاری بهینه اطمینان حاصل شود.

اتصالات HDMI: اندازه کامل، مینی و میکرو

اتصالات HDMI در اندازه های مختلف برای قرار دادن دستگاه های مختلف وجود دارد. در اینجا سه نوع اصلی اتصال دهنده HDMI آورده شده است:

HDMI با اندازه کامل (نوع A): HDMI با اندازه کامل، همچنین به عنوان نوع A HDMI شناخته می شود، رابط استاندارد HDMI است که در اکثر تلویزیون ها، مانیتورها و تجهیزات سینمای خانگی استفاده می شود. دارای شکل مستطیل با 19 پین است. پورت‌های HDMI با اندازه کامل در دستگاه‌های بزرگ‌تر که فضا محدودیتی ندارد، یافت می‌شوند.

Mini HDMI (نوع C): Mini HDMI که با نام Type C HDMI نیز شناخته می شود، یک نسخه کوچکتر از کانکتور HDMI است. معمولاً در دستگاه های کوچکتر مانند دوربین های فیلمبرداری، دوربین های دیجیتال و برخی تبلت ها استفاده می شود. پورت های Mini HDMI شکل مستطیلی کوچکتری دارند و دارای 19 پین مانند HDMI با اندازه کامل هستند. با این حال، برای اتصال دستگاه‌هایی با اندازه‌های مختلف پورت HDMI، به یک آداپتور یا کابلی نیاز دارید که یک سر آن mini HDMI و سر دیگر آن HDMI کامل باشد.

Micro HDMI (نوع D): Micro HDMI که با نام Type D HDMI نیز شناخته می شود، کوچکترین رابط HDMI موجود است. معمولاً در دستگاه های فشرده مانند تلفن های هوشمند، تبلت ها و برخی از لپ تاپ های فوق قابل حمل یافت می شود. پورت های Micro HDMI حتی کوچکتر از پورت های mini HDMI هستند و دارای 19 پین هستند. مشابه mini HDMI، ممکن است برای سازگاری بین دستگاه‌هایی با اندازه‌های مختلف پورت HDMI به یک آداپتور یا کابلی نیاز داشته باشید که یک سر آن میکرو HDMI و سر دیگر آن HDMI با اندازه کامل باشد.

مهم است که مطمئن شوید کانکتور و کابل HDMI با درگاه HDMI دستگاهی که در حال اتصال آن هستید مطابقت دارد. اگر دستگاه هایی با اندازه پورت HDMI متفاوت دارید، می توانید از آداپتورها یا کابل های مناسب برای ایجاد پل ارتباطی بین انواع مختلف HDMI استفاده کنید.

آداپتورهای HDMI

آداپتورهای HDMI دستگاه‌هایی هستند که به شما امکان می‌دهند کابل‌های HDMI را به انواع پورت‌های HDMI یا انواع دیگر پورت‌های صوتی/تصویری متصل کنید. آنها سازگاری بین دستگاه هایی با اندازه های مختلف پورت HDMI یا اتصالات را امکان پذیر می کنند. در اینجا چند نوع متداول آداپتور HDMI آورده شده است:

1. آداپتور HDMI به DVI: این آداپتور به شما امکان می دهد یک منبع HDMI (مانند کامپیوتر یا پخش کننده DVD) را به یک صفحه نمایش DVI (رابط بصری دیجیتال) متصل کنید. DVI یک رابط ویدیویی قدیمی است که معمولاً در مانیتورها و برخی تلویزیون های قدیمی یافت می شود. آداپتور سیگنال HDMI را به DVI تبدیل می کند و اتصال بین دستگاه های HDMI و DVI را امکان پذیر می کند.
2. آداپتور HDMI به VGA: این آداپتور برای اتصال یک منبع HDMI به یک صفحه نمایش VGA (آرایه گرافیک ویدیویی) استفاده می شود. VGA یک رابط ویدئویی آنالوگ است که در مانیتورهای قدیمی، پروژکتورها و برخی تلویزیون ها یافت می شود. آداپتور سیگنال دیجیتال HDMI را به VGA آنالوگ تبدیل می کند و امکان اتصال بین دستگاه های HDMI و VGA را فراهم می کند.
3. آداپتور HDMI به DisplayPort: این آداپتور به شما این امکان را می دهد که یک منبع HDMI را به نمایشگر DisplayPort متصل کنید. DisplayPort یک رابط صوتی/تصویری دیجیتال است که معمولاً در مانیتورهای کامپیوتر و برخی از تلویزیون‌های پیشرفته یافت می‌شود. آداپتور سیگنال HDMI را به DisplayPort تبدیل می کند و اتصال بین دستگاه های HDMI و DisplayPort را امکان پذیر می کند.
4. آداپتور HDMI به Mini HDMI/Micro HDMI: این آداپتورها زمانی استفاده می شوند که شما نیاز به اتصال دستگاهی با پورت HDMI با اندازه کامل به دستگاهی با پورت mini HDMI یا micro HDMI دارید. آنها سیگنال HDMI را از یک نوع اتصال به دیگری تبدیل می کنند و از سازگاری بین اندازه های مختلف پورت HDMI اطمینان حاصل می کنند.
5. کوپلر HDMI: کوپلر یک آداپتور ساده است که به شما امکان می دهد دو کابل HDMI را به هم متصل کنید تا طول آنها را افزایش دهید. دارای پورت های HDMI زن در دو طرف آن است که به شما امکان می دهد دو کابل HDMI را به هم متصل کنید تا اتصال طولانی تری ایجاد کنید.

توجه به این نکته مهم است که آداپتورهای HDMI مخصوص انواع پورت هایی هستند که به آن متصل می کنید و ممکن است برای تکمیل اتصال به کابل های اضافی نیاز داشته باشند. هنگام انتخاب آداپتور HDMI، اطمینان حاصل کنید که از تبدیل سیگنال لازم پشتیبانی می کند و با دستگاه هایی که به آن متصل می شوید سازگار است.

آیا به پورت اترنت نیاز دارم؟

اینکه آیا به پورت اترنت نیاز دارید یا خیر، بستگی به شرایط و شرایط خاص شما دارد. در اینجا چند فاکتور وجود دارد که باید هنگام تعیین اینکه آیا به پورت اترنت نیاز دارید در نظر بگیرید:

• سرعت و پایداری اینترنت: اگر به یک اتصال اینترنتی پایدار و پرسرعت نیاز دارید، اترنت به طور کلی قابل اعتمادتر از Wi-Fi است. اتصالات اترنت سرعت انتقال داده‌های سریع‌تر، تأخیر کمتر و اتصال ثابت‌تری را ارائه می‌کنند که می‌تواند برای فعالیت‌هایی مانند بازی آنلاین، پخش ویدیوهای با کیفیت بالا یا انتقال فایل‌های بزرگ مهم باشد.
• الزامات شبکه سیمی: برخی از شبکه ها یا دستگاه ها، مانند چاپگرهای خاص، دستگاه های ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS) یا سیستم های اتوماسیون خانه هوشمند، ممکن است فقط از اتصالات اترنت سیمی پشتیبانی کنند. اگر نیاز به اتصال چنین دستگاه هایی به شبکه خود دارید، یک پورت اترنت ضروری می شود.
• انتقال فایل های بزرگ یا وظایف فشرده داده: اگر به طور مکرر فایل های بزرگ را بین دستگاه های داخل شبکه محلی خود انتقال می دهید، داشتن اتصال اترنت می تواند سرعت و کارایی انتقال را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. این به ویژه در محیط های حرفه ای که انتقال سریع و قابل اعتماد داده ضروری است مفید است.
• امنیت شبکه: اتصالات اترنت به طور کلی امن تر از اتصالات بی سیم در نظر گرفته می شوند. اگر امنیت شبکه را در اولویت قرار می دهید و می خواهید خطر دسترسی غیرمجاز به شبکه خود را کاهش دهید، استفاده از اترنت می تواند سودمند باشد.
• پایداری شبکه در محیط‌های پرجمعیت وای‌فای: در محیط‌هایی با شبکه‌ها یا دستگاه‌های Wi-Fi زیادی، مانند آپارتمان‌ها یا ساختمان‌های اداری، شبکه‌های بی‌سیم می‌توانند تداخل و کاهش عملکرد را تجربه کنند. استفاده از اتصال اترنت سیمی می تواند به شما کمک کند تا از چنین مشکلاتی جلوگیری کنید و اتصال شبکه پایدار را حفظ کنید.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که بسیاری از لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های مدرن، به‌ویژه لپ‌تاپ‌ها یا تبلت‌های فوق قابل حمل، با تمرکز بر قابلیت حمل طراحی می‌شوند و ممکن است شامل پورت‌های اترنت داخلی نباشند. در چنین مواردی، می‌توانید از آداپتورهای USB به اترنت یا ایستگاه‌های اتصال برای افزودن اتصال اترنت در صورت نیاز استفاده کنید.

آیا اترنت سریعتر از وای فای است

بله، اترنت به طور کلی سریعتر از وای فای است. در اینجا دلایلی وجود دارد که چرا اترنت تمایل به ارائه سرعت اینترنت سریعتر و مطمئن تر دارد:

• اتصال سیمی: اترنت از کابل های فیزیکی برای اتصال دستگاه ها به شبکه استفاده می کند و اتصال اختصاصی و مستقیم را فراهم می کند. این اتصال مستقیم منجر به تداخل سیگنال کمتر و اتصال پایدارتر در مقایسه با سیگنال‌های Wi-Fi بی‌سیم می‌شود که می‌تواند تحت تأثیر عواملی مانند فاصله، موانع و سایر دستگاه‌های بی‌سیم قرار گیرد.
• نرخ انتقال داده بالاتر: کابل‌های اترنت از سرعت انتقال داده سریع‌تر در مقایسه با Wi-Fi پشتیبانی می‌کنند. کابل‌های اترنت که امروزه معمولاً استفاده می‌شوند، مانند Cat5e یا Cat6، می‌توانند تا سرعت ۱ گیگابیت بر ثانیه (گیگابیت در ثانیه) و حتی با استانداردهای جدیدتر مانند اترنت ۱۰ گیگابیت در ثانیه، حتی بالاتر را پشتیبانی کنند. این امکان انتقال سریع فایل، پخش ویدیوهای با کیفیت بالا، و سایر کارهای فشرده داده را فراهم می کند.
• تأخیر کمتر: اتصالات اترنت معمولاً در مقایسه با Wi-Fi تأخیر (تأخیر) کمتری دارند. این تأخیر کمتر مخصوصاً برای بازی‌های آنلاین، کنفرانس ویدیویی بلادرنگ و سایر برنامه‌هایی که نیاز به پاسخگویی فوری دارند، مهم است. از سوی دیگر سیگنال‌های Wi-Fi به دلیل ماهیت انتقال بی‌سیم می‌توانند تاخیر ایجاد کنند.
• کاهش ازدحام: در مناطقی که شبکه‌ها یا دستگاه‌های Wi-Fi زیادی دارند، شبکه‌های بی‌سیم می‌توانند شلوغ شوند و منجر به تداخل و کاهش عملکرد شود. اتصالات اترنت مستعد این ازدحام نیستند، زیرا در معرض همان مسائل تداخل بی سیم نیستند.

با این حال فناوری Wi-Fi نیز در طول سال ها پیشرفت کرده است و آخرین استانداردهای Wi-Fi، مانند Wi-Fi 6 (802.11ax)، سرعت و عملکرد بهبود یافته ای را ارائه می دهد. در برخی موارد، با اتصال Wi-Fi با کیفیت بالا و دستگاه های سازگار، تفاوت سرعت بین اترنت و Wi-Fi ممکن است چندان قابل توجه نباشد.

کارت خوان های SD و micro-SD چیست؟

کارت خوان های SD (Secure Digital) و کارت خوان های microSD دستگاه ها یا اسلات هایی هستند که به ترتیب برای خواندن و انتقال داده ها از کارت های حافظه SD و microSD طراحی شده اند. این کارت خوان ها یک راه راحت برای دسترسی و انتقال داده ها بین کارت های حافظه و کامپیوتر ها یا سایر دستگاه هایی که از کارت خوان پشتیبانی می کنند، فراهم می کنند.

کارت‌های SD

کارت‌های SD نوع محبوبی از رسانه‌های ذخیره‌سازی قابل جابجایی هستند که معمولاً در دوربین‌های دیجیتال، دوربین‌های فیلم‌برداری، گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌های قابل حمل استفاده می‌شوند. آنها در ظرفیت های مختلف ذخیره سازی هستند و برای ذخیره انواع مختلف داده ها از جمله عکس، فیلم، موسیقی و اسناد استفاده می شوند. کارت خوان های SD معمولاً دارای یک اسلات کارت SD هستند که به شما امکان می دهد یک کارت SD را برای انتقال و بازیابی اطلاعات وارد کنید.

کارت‌های MicroSD

کارت‌های MicroSD نسخه‌های کوچک‌تری از کارت‌های SD هستند و معمولاً در دستگاه‌هایی که فضای محدودی دارند، مانند تلفن‌های هوشمند، دوربین‌های اکشن، هواپیماهای بدون سرنشین و برخی تبلت‌ها استفاده می‌شوند. کارت‌های MicroSD عملکردی مشابه کارت‌های SD را ارائه می‌کنند، اما در شکل کوچک‌تری. کارت خوان های MicroSD دارای یک اسلات هستند که به طور خاص برای قرار دادن کارت های microSD طراحی شده است. برخی از کارت خوان ها ممکن است دارای اسلات کارت SD و کارت حافظه microSD باشند که به شما امکان می دهد هر دو نوع کارت را بخوانید.

کارت‌خوان‌های SD و microSD را می‌توان در دستگاه‌هایی مانند لپ‌تاپ، کامپیوتر‌های رومیزی، و برخی دستگاه‌های رسانه‌ای تعبیه کرد، یا می‌توانند کارت‌خوان‌های خارجی مستقلی باشند که از طریق USB یا رابط‌های دیگر به کامپیوتر متصل می‌شوند. کارت خوان های خارجی انعطاف پذیری را ارائه می دهند زیرا می توانند با دستگاه های مختلف استفاده شوند و امکان انتقال آسان داده ها بین کارت های حافظه و کامپیوتر را فراهم می کنند.

با قرار دادن یک کارت SD یا microSD در کارت خوان مناسب، می توانید به داده های ذخیره شده روی کارت دسترسی داشته باشید، فایل ها را به داخل و از کارت کپی کنید و بسته به قابلیت ها، کارهایی مانند پشتیبان گیری از اطلاعات، انتقال فایل یا پخش رسانه را انجام دهید. دستگاه و نرم افزار مورد استفاده

توجه به این نکته مهم است که برخی از دستگاه های جدیدتر، به ویژه لپ تاپ ها یا تلفن های هوشمند فوق قابل حمل، ممکن است کارت خوان های داخلی SD یا microSD را برای حفظ یک طراحی جمع و جور حذف کنند. در چنین مواردی، ممکن است لازم باشد از کارتخوان خارجی یا آداپتور سازگار برای اتصال و دسترسی به کارت های SD یا microSD خود استفاده کنید.

چگونه می توانم پورت های بیشتری را به کامپیوتر خود اضافه کنم؟

بسته به نوع پورت های مورد نیاز و گزینه های توسعه موجود در کامپیوتر، راه های مختلفی برای افزودن پورت های بیشتری به کامپیوتر شما وجود دارد. در اینجا چند روش متداول وجود دارد:

1. هاب USB: هاب های USB دستگاه هایی هستند که تعداد پورت های USB موجود در کامپیوتر شما را افزایش می دهند. آنها به یک پورت USB موجود در کامپیوتر شما متصل می شوند و چندین پورت USB اضافی برای اتصال وسایل جانبی ارائه می دهند. هاب های USB در اندازه ها و پیکربندی های مختلف، از هاب های کوچک قابل حمل تا هاب های دسکتاپ بزرگتر با پورت های متعدد ارائه می شوند.
2. کارت‌های توسعه: برخی از کامپیوتر‌های رومیزی دارای اسلات‌های توسعه روی مادربرد هستند که به شما امکان می‌دهد کارت‌های توسعه را برای پورت‌های اضافی اضافه کنید. به عنوان مثال، می‌توانید یک کارت توسعه PCI یا PCIe برای اضافه کردن پورت‌های USB، درگاه‌های اترنت یا انواع دیگر پورت‌ها به کامپیوتر خود نصب کنید. اطمینان حاصل کنید که کارت توسعه با اسلات های توسعه موجود کامپیوتر شما سازگار است و دانش فنی لازم برای نصب صحیح آن را دارید.
3. ایستگاه‌های اتصال: ایستگاه‌های اتصال یا تکثیرکننده‌های پورت راه مناسبی برای گسترش گزینه‌های پورت در لپ‌تاپ یا اولترابوک شما فراهم می‌کنند. این دستگاه‌ها معمولاً از طریق یک کابل (مانند USB-C یا Thunderbolt) به لپ‌تاپ شما متصل می‌شوند و پورت‌های مختلفی مانند USB، HDMI، اترنت، صدا و غیره را ارائه می‌دهند. ایستگاه های اتصال برای کاربرانی که نیاز به اتصال چندین دستگاه جانبی یا دستگاه به لپ تاپ خود در یک راه اندازی ثابت دارند، مفید هستند.
4. آداپتورهای بلوتوث یا بی‌سیم: اگر می‌خواهید گزینه‌های اتصال بی‌سیم مانند بلوتوث یا Wi-Fi را به کامپیوتر خود اضافه کنید، می‌توانید از آداپتورهای خارجی استفاده کنید. این آداپتورها معمولاً به یک پورت USB متصل می شوند و عملکرد بی سیم مورد نظر را ارائه می دهند و به شما امکان می دهند دستگاه های بلوتوث را متصل کنید یا به شبکه های بی سیم دسترسی داشته باشید.
5. محفظه های هارد اکسترنال: اگر به ظرفیت ذخیره سازی اضافی نیاز دارید، محفظه های هارد اکسترنال می توانند فضای ذخیره سازی اضافی را فراهم کنند در حالی که پورت های اضافی را نیز ارائه می دهند. برخی از محفظه ها دارای هاب USB یا کارت خوان داخلی هستند که به شما امکان می دهد گزینه های ذخیره سازی و پورت را به طور همزمان گسترش دهید.

قبل از افزودن پورت های بیشتر به کامپیوتر خود، گزینه های توسعه موجود، پورت های خاص مورد نیاز و سازگاری با سخت افزار و سیستم عامل کامپیوتر خود را در نظر بگیرید. توصیه می‌شود برای راهنمایی در مورد بهترین روش‌ها برای گسترش پورت‌ها بر اساس مدل خاص کامپیوتر خود، به کتابچه راهنمای کاربر یا مستندات کامپیوتر خود مراجعه کنید یا با یک تکنسین آگاه مشورت کنید.

پاک کردن اطلاعات شخصی قبل از فروش لپ تاپ

اگر قصد فروش لپ تاپ یا کامپیوتر خود را دارید اما نگران امنیت اطلاعات شخصی خود هستید و مطمئن نیستید همه اونها رو پاک کردید، تا انتها این پست با من همراه باشید

یکی از اقدامات ضروری پیش از واگذاری لپ تاپ به خریدار، اطمینان از پاک کردن تمام اطلاعات از روی سیستم است. این نگرانی در مورد فروش گوشی و تبلت نیز وجود دارد اما کار با آنها کمی ساده تر است.

نکته دیگری که لازم است اشاره کنم امکان بازیابی اطلاعات حذف شده است که پاک کردن اطلاعات لپ تاپ و گوشی و تبلت را حساس تر می کند. به همین دلیل باید اطلاعات را طوری حذف کرد که امکان بازگردانی نداشته باشند.

هنگام فروش لپ تاپ یا کامپیوتر قدیمی خود باید دو مرحله را پشت سر بگذارید:

1. پشتیبانی گرفتن از فایل های مورد نظر خود
2. پاک کردن کامل اطلاعات

روش بکاپ گرفتن از ویندوز 10

اگر روی لپ تاپ شما ویندوز 10 نصب شده است ، برای تهیه بکاپ اقدامات زیر را انجام دهید :

1. وارد Control Panel شوید و سپس روی Backup and Restore(windows 7) اشاره کنید. دقت داشته باشید عبارت Windows7 در نام این قسمت آمده است و ارتباطی به ویندوز 7 ندارد.

2. حال از پنل سمت چپ روی Create a system image کلیک کرده و در زیر قسمتی که نوشته شده " Where do you want to save the backup " گزینه " On a hard disk "  را انتخاب کنید.

3. از آنجایی که هارد دیسک شما ممکن است از درایورهای مختلفی تشکیل شده باشد در گام بعدی باید محل آن را انتخاب کنید و آدرس بدهید که در کدام درایور و فولدر به طور مثال بکاپ تان ذخیره شود. سپس روی Next کلیک کنید.

4. در گام بعدی درایورهایی که می خواهید از آنها بکاپ تهیه شود را با زدن تیک کنار آن مشخص کرده و روی Next  اشاره کنید.

5. در مرحله آخر روی دکمه Start backup کلیک کنید تا فرآیند تهیه نسخه پشتیبان اجرا شود.

پس از اتمام مراحل و انجام صحیح موارد گفته شده ، این ویژگی یک نسخه پشتیبان کامل از رایانه و پرونده های شما ایجاد می کند تا با خیال راحت بتوانید عملیات پاک کردن اطلاعات لپ تاپ قبل از فروش را انجام دهید.

حذف غیر قابل بازگشت اطلاعات لپ تاپ

بسیاری از نرم افزارهای پاکسازی درایو (Drive-Wiping) وجود دارد که میتوانید از آنها بر روی فلش درایوها، هاردهای اکسترنال و یا کارتهای SD استفاده نمائید. اگر از سیستم عامل ویندوز استفاده میکنید؛ یکی از فوق العاده ترین ابزارهایی که کاربران زیاد به آن اشاره می کنند؛ CCleaner میباشد.

کافیست نسخه رایگان این ابزار را دریافت و بر روی کامپیوتر خود نصب نمائید، سپس وسیله مورد نظر خود را به سیستم متصل نموده و برنامه CCleaner را باز کنید، و همانند تصویر زیر، از قسمت Tools > Drive Wiper درایو مورد نظر خود را پاکسازی نمائید:

این نرم افزار بهترین روش های حذف کردن کلیه اطلاعات شخصی از روی تبلت ، لپتاپ ، گوشی و ... است.

نرم افزار های پاک کردن اطلاعات از لپ تاپ

• CCleaner

• JetClean

• Auslogics Registry Cleaner

• Glarysoft Registry Repair

• Wise Registry Cleaner

• WinUtilities Free

• Registry Tuner

• Comodo System Utilities

• Slim Cleaner

• Easy Cleaner

• Defencebyte Computer Optimizer

• AML Free Registry Cleaner

تمام این نرم افزارها تقریبا کارایی یکسانی دارند و به شما در پاک کردن اطلاعاتتان کمک می کنند.

چطور فایل های پاک شده را غیر قابل بازیابی کنیم

برای غیر قابل بازیابی کردن فایل ها در کامپیوترها، باید مراحل زیر را یک به یک انجام دهید :

•  ابتدا با استفاده از دو کلید کاربردی " Win + R " پنجره RUN را باز کنید.
•  در پنجره باز شده عبارت cmd را وارد کنید و سپس "Enter " را بفشارید.
• در این قسمت اگر قصد حذف تمام فایل های درایو d را دارید، فرمان  " d:cipher /w " را تایپ کنید و سپس "Enter " را بفشارید.

 

توجه :پس از اجرای این فرآیند دیگر فایل های شما قابل بازیابی نخواهند بود و دیگر دست افراد سوء استفاده کننده به اطلاعات شما نخواهد رسید.

راهنمای خرید کارت گرافیک

برای افرادی که طراح هستند یا با سیستم بازی می کنند، داشتن یک کارت گرافیک قدرتمند اهمیت زیادی دارد. اما چه کارت گرافیکی مناسب است؟ این پست برای افرادی که قصد خرید دارند راهنمای کاملی است.

یک کارت گرافیک خوب ستون فقرات هر کامپیوتر شخصی با عملکرد بالا است. بهترین کارت های گرافیک نوید می دهند سرعت و کارایی سیستم شما را افزایش می دهد و تصاویر ، فیلم ها و بازی ها را به وضوح نشان می دهد.

 انتخاب کارت گرافیک برای بازی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا کارت گرافیک یکپارچه به ندرت به اندازه ای پیشرفت کرده است که بتواند در هر ثانیه از میلیاردها محاسبه مطابق با نیاز بازی های امروز پشتیبانی کند. برای کمک به شما ، نگاهی به بهترین کارت های گرافیک موجود می اندازیم و نکات مفیدی در مورد یافتن کارت مناسب برای شما ارائه می دهیم.

کارت گرافیک چیست؟

وقتی کامپیوتر شما می خواهد چیزی را روی صفحه نمایش خود نشان دهد ، این کار را با ارسال دستورالعمل (به عنوان کد ) به کارت گرافیک انجام می دهد. کارت گرافیک از این دستورالعمل ها استفاده کرده و آنها را به سیگنالهایی تبدیل می کند که مانیتور شما قادر به درک و نمایش آنهاست.

 

صفحه ها از پیکسل ها ساخته می شوند ، که چراغ های ریزی در هزاران ردیف و ستون روی صفحه شما هستند. یک مانیتور کامل با کیفیت بالا (HD) دارای 1920 ستون و 1080 ردیف است .این یعنی بیش از 2 میلیون پیکسل ! تعیین اینکه کدام رنگ در هر پیکسل نمایش داده شود نیاز به محاسبات زیادی دارد.

بیشتر گیمرهای رایانه های شخصی می خواهند بازی های خود را با حداقل 60 فریم در ثانیه (FPS) انجام دهند. برای این کار لازم است که رنگ هر پیکسل در هر ثانیه  60  محاسبه انجام شود. همگام شدن با تقاضای گرافیکی بازی های جدید ، افزایش نرخ فریم یا وضوح صفحه یا ویرایش پروژه های ویدیویی بزرگ ، نیاز به افزایش تعداد محاسبات گرافیکی دارد. اگر مدتی آن را به روز نکرده باشید ، ممکن است به سرعت متوجه شوید که کارت گرافیک شما در این زمینه کار نمی کند.

انواع کارت گرافیک

کامپیوترهای شخصی مدرن می توانند از یکی از دو نوع کارت گرافیک استفاده کنند: یکپارچه یا گسسته. تقریباً تمام پردازنده های جدید (cpu یا واحدهای پردازش مرکزی) اکنون با کارت گرافیک یکپارچه یا داخلی ساخته شده اند. این موارد برای اکثر کارها به غیر از ویرایش فیلم HD یا انجام بازی های پرمصرف به اندازه کافی خوب هستند.

برای این اهداف ، داشتن یک کارت گرافیک گسسته یک امر ضروری است. کارت های گرافیک گسسته از نظر فیزیکی واحدهایی جدا از CPU هستند و نه تنها واحدهای پردازش گرافیکی مخصوص به خود را دارند بلکه معمولاً طرفداران خاص خود را دارند و به آنها امکان می دهد بدون افت سرعت با سرعت بیشتری کار کنند. آنها قدرت بیشتری دارند و بهترین کارت های گرافیک به حساب می آیند.

چه نوع کارت گرافیکی دارم؟

اگر کامپیوتر رومیزی دارید ، برای دانستن اینکه چه کارت گرافیکی دارید می توانید به راحتی با باز کردن پنل کناری - هنگامی که رایانه شما خاموش است - و نگاه کردن به داخل آن اقدام کنید. اگر کارت گرافیک گسسته داشته باشید ، به طور کلی از وسط مادربرد ، که صفحه اصلی مدار در مرکز کامپیوتر شما است ، بیرون می زند.

البته راه دیگر این است که  از طریق سیستم عامل خود ببینید چه کارت گرافیکی دارید .این روش برای کاربران لپ تاپ بسیار مفید است.

 «control panel» را در فهرست شروع ویندوز تایپ کنید (که می توانید از طریق آرم ویندوز روی صفحه کلید یا در پایین سمت چپ صفحه به آن دسترسی پیدا کنید) و Enter را فشار دهید.

1. روی «system and security» کلیک کنید.

1. روی «system» کلیک کنید.

1. در پنجره سمت چپ ، روی «Device manager» کلیک کنید و روی «OK» روی خطی که ظاهر می شود کلیک کنید.

1. در بخش "Display adapters" تمام کارتهای گرافیک کامپیوتر شما لیست می شوند. اگر فقط یک گزینه وجود دارد ، به طور کلی به این دلیل است که شما دارای گرافیک یکپارچه هستید. اگر چندین مورد وجود داشته باشد ، به این معنی است که شما یک کارت گرافیک گسسته نیز در رایانه خود دارید.

ابزار مفید دیگر Speccy است - ابزاری برای اطلاع از سیستم برای فهم دقیقاً آنچه در کامپیوتر دارید. این ابزار نه تنها به شما می گوید که کدام کارت گرافیک را دارید ، بلکه همچنین اطلاعاتی در مورد پردازنده مرکزی ، درایوهای ذخیره سازی ، حافظه و موارد دیگر ارائه می دهد. این امر به ویژه هنگام تصمیم گیری در مورد ارتقا سخت افزار سیستم بسیار مفید است.

انتخاب کارت گرافیک

خرید یک کارت گرافیک جدید می تواند یک چشم انداز دلهره آور باشد ، زیرا گزینه های زیادی برای انتخاب وجود دارد. در حالی که قیمت یک کارت گرافیک در گران ترین حالت تا 70 میلیون تومن خواهد بود، بنابراین پیدا کردن یک مورد مناسب برای شما مهم است.

در کارت گرافیک به دنبال چه چیزی بگردید

اولین چیزی که باید بفهمید این است که شما برای چه کاری از کارت گرافیک خود استفاده می کنید. تماشای فیلم ، حتی در کیفیت 4k با کیفیت فوق العاده و همچنین انجام بازی های قدیمی و ویرایش فیلم سبک ، بدون هیچ مشکلی در کارت های گرافیک ارزان قیمت امکان پذیر است.

 بسیاری از بازی های آنلاین معروف مانند Dota ، League of Legends ، Overwatch ، PUBG و Fortnite نیز گرافیک زیادی ندارند ، بنابراین برای انجام این بازی ها ، احتمالاً کارت گرافیک پایین تا متوسط ​​برای شما کافی است. با این حال ، اگر یک مانیتور با نرخ تازه سازی بالا مانند 144 هرتز دارید ، باید مطمئن شوید که کارت گرافیکی که خریداری می کنید به اندازه کافی قدرتمند است تا بازی های مورد علاقه خود را با نرخ فریم مربوطه اجرا کند.

 برای انجام بازی های جدیدتر تک نفره و عناوین Triple-A و همچنین ویرایش فیلم های سنگین ، بهتر است کارت های گرافیک میان رده و رده بالا را بررسی کنید. اگر نمایشگر شما دارای وضوح تصویر بالا (بالاتر از 1920x1080) یا نرخ تازه سازی بالا (بالای 60 فریم در ثانیه) باشد ، بهتر است  سرمایه گذاری بیشتری در کارت گرافیک انجام دهید یا حتی به بستن یک سیستم جدید فکر کنید.

سازگاری با بقیه سیستم شما

در حالی که کارت گرافیک جدید به عملکرد گرافیکی شما کمک می کند ، ممکن است نرم افزار پخش ویدیو ، بازی ها یا برنامه های ویرایش ویدیو توسط قسمت های دیگر سیستم مانند RAM و CPU شما کندتر شود. اگر در حال ساخت رایانه شخصی جدید هستید یا می خواهید کامپیوتر رومیزی فعلی خود را به روز کنید ، مهم است که مطمئن شوید کارت گرافیک شما با بقیه سیستم شما سازگار است.

انواع کارت گرافیک اینتل

-به طور کلی نمی توان کارت گرافیک را در لپ تاپ ارتقا داد.

یک پردازنده مرکزی به اندازه کافی سریع که بتواند با کارت گرافیک شما مطابقت داشته باشد و همچنین یک PSU (واحد منبع تغذیه) با قدرت کافی برای تغذیه هر دو مورد ضروری است. شما همچنین به یک اسلات در مادربرد خود احتیاج دارید که بتواند از کارت گرافیک مورد نظر شما پشتیبانی کند.

فهمیدن اینکه مادربرد شما امکان پشتیبانی دارد با استفاده از Speccy آسان است. نام مدل مادربرد شما در زیر "مادربرد" ذکر شده است و شما می توانید به سادگی آن را در گوگل جستجو کنید تا بفهمید کدام اسلات ها را برای کارت گرافیک در دسترس دارید. اسلات هایی را که می خواهید جستجو کنید اسلات های PCI-E (Peripheral Component Interconnect Express) نامیده می شوند. اسات های مختلفی وجود دارد ، مانند x8 یا x16 ، که نشان دهنده اندازه شکاف است. کارت های گرافیک با اندازه کامل به یک اسلات x16 نیاز دارند ، اما کارت های گرافیکی با اندازه x8 کوچکتر نیز موجود است. 

با باز کردن صفحه کناری کیس کامپیوتر خود (در حالی که خاموش است و از برق جدا شده) می توانید بفهمید که چه PSU دارید. PSU مانند یک بلوک مستطیل شکل به نظر می رسد و در پایین یا بالای کامپیوتر رومیزی شما قرار دارد. اطلاعاتی در این زمینه وجود خواهد داشت تا شما را از مدل و مارک و مهمتر از همه توان مصرفی مطلع سازد. سپس می توانید از یک ماشین حساب منبع تغذیه استفاده کنید تا بفهمید آیا برای کارت گرافیک موردنظر شما به اندازه منبع تغذیه کافی در کامپیوتر وجود دارد.

پردازنده گرافیکی

 محاسبات مهم در کارت های گرافیک در GPU (واحد پردازش گرافیک) انجام می شود. دو تولید کننده اصلی GPU وجود دارد ، AMD و Nvidia.

 بسیاری از تولیدکنندگان مختلف کارت های گرافیکی را از پردازنده های گرافیکی AMD و Nvidia می سازند ، به همین دلیل مواردی مانند Asus Rog 2070 و Gigabyte GeForce 2070 را مشاهده می کنید. با این حال ، تا زمانی که به مارک های معروف پایبند باشید ، به طور کلی مطمئن نیستید که سازنده کارت گرافیک را نادیده می گیرید و به دنبال یافتن کارت با GPU مناسب نیستید.

اندازه حافظه

همانطور که پردازنده ها از RAM (حافظه دسترسی تصادفی) برای سرعت بخشیدن به عملکرد خود استفاده می کنند ، پردازنده های گرافیکی نیز برای انجام کارآمد محاسبات خود به حافظه اختصاصی احتیاج دارند. حافظه در کارت گرافیک تعبیه می شود و معمولاً مقدار مشخصی از حافظه وجود دارد که هر GPU به همراه دارد.

 کارت های رده پایین با حداکثر 4 گیگابایت حافظه همراه هستند در حالی که کارت های رده بالاتر ممکن است تا 16 گیگابایت حافظه داشته باشند. مقدار حافظه کارت شما فقط در شرایطی مهم است که برای دسترسی سریع به داده های ویدیویی، حجم داده زیادی باید در حافظه ذخیره شود. این حالت معمولاً در بازی های ویدیویی با محیط های با وضوح بالا و یا هنگام ویرایش فایل های ویدئویی بسیار طولانی یا 4k پیش می آید. اگر حافظه ویدئویی شما تمام شود ، بازی یا ویرایشگر ویدیو شروع به لگ می کند زیرا هربار که اشیا within داخل تصویر ظاهر می شوند ، باید روی صفحه بارگیری شوند.

نوع حافظه

انواع مختلفی از حافظه ویدئویی وجود دارد ، مانند GDDR4 ، GDDR5 و GDDR5X. همه اینها نسبت به نوع قبلی پیشرفت کمی دارند. جدیدترین نسخه GDDR6 است که فقط در بالاترین کارت گرافیک های موجود مانند Nvidia GeForce GTX 2080 موجود است. به طور کلی ، نگران نوع حافظه ویدیویی کارت خود نباشید ، زیرا متناسب با طراحی GPU شما مناسب خواهد بود.

کدام کارت گرافیک برای کامپیوتر من بهترین است؟

گزینه ها و اندازه های کارت گرافیک زیادی در دسترس است ، اما اگر قصد دارید بازی کنید یا از برنامه های ویرایش ویدئو استفاده کنید ، یک کارت مستقل از محدوده AMD Radeon یا NVIDIA GeForce نباز دارید. این کارت ها برای بازی های رایانه ای طراحی شده اند و همچنین قدرت کافی برای ویرایش فیلم ها را دارند.

انواع کارت گرافیک انویدیا NVIDIA

AMD یا NVIDIA

کارت های AMD و NVIDIA معادل های تقریبی یکدیگر را ارائه می دهند - به عنوان مثال ، AMD Radeon RX 580 و NVIDIA GeForce GTX 1060 هر دو حدود 250 پوند قیمت دارند و عملکرد مشابهی را ارائه می دهند ، در حالی که RX Vega 56 و GeForce GTX 1070 حدود 450 پوند هزینه دارند و هر چه قیمت آنها نیز افزایش می یابد عملکرد و توان کارت گرافیک نیز بیشتر می شود، بنابراین بهترین راه برای انتخاب این است که ابتدا در مورد بودجه خود تصمیم بگیرید و سپس کارت هایی را که می توانید از AMD و NVIDIA خریداری کنید را با این قیمت مقایسه کنید. یک کارت گرافیک مناسب برای بازی های 4k و ویرایش ویدئو - مانند NVIDIA GeForce GTX 2080ti حدود  1200 پوند به شما ارائه می دهد ، اما برای بازی های 1080p ، با سرعت 60 فریم در ثانیه کارت گرافیکی مانند GTX 1060 با بودجه 250 پوند کافی است.

نحوه خرید کارت گرافیک جدید: موارد دیگری که باید در نظر بگیرید

AMD و NVIDIA هر سال یا دو سال طیف جدیدی از کارت گرافیک را ارائه می دهند ، بنابراین بهتر است قبل از خرید مدتی اخبار مربوط به موضوع را دنبال کنید. این به شما کمک می کند از صرف هزینه برای کارت گران قیمت درست قبل از انتشار نسخه به روز جلوگیری کنید. همچنین ممکن است بخواهید روند کلی قیمت کارت گرافیک را پیگیری کنید. در اوایل سال 2018 به دلیل استفاده از کارت گرافیک در استخراج ارزهای رمزپایه ، قیمت ها سر به فلک کشید ، اما از آن زمان روند نزولی قیمت ها شروع شده است.

کارت های گرافیک کنونی NVIDIA و AMD به یک اسلات PCI-E روی مادربرد شما و تقریباً مثل همیشه با طول x16 نیاز دارند. شما باید بررسی کنید که کارت مورد نظر شما به کدام اسلات احتیاج دارد و با استفاده از دستورالعمل های بخش قبلی مطمئن شوید که یکی از این اسلات ها را در مادربرد خود دارید. انواع قدیمی کارت گرافیک از اسلات های معمولی PCI یا AGP استفاده می کردند ، اما کارتهایی که از این اسلات ها استفاده می کنند اکنون نادر هستند و قدرت محدودی دارند.

اگر به دنبال انجام بازی های رایانه ای یا ویرایش ویدئو نیستید ، کارت های گرافیک یکپارچه تعبیه شده در پردازنده های Intel و AMD کافی خواهد بود. اگر به فکر خرید یک لپ تاپ جدید هستید کارت گرافیک با دقت انتخاب کنید.

انواع کارت گرافیک انویدیا NVIDIA

تقریا میشود کارت گرافیک های انویدیا را به سه بخش کلی تقسیم کرد که هر کدام کارایی و قابلیت خاص خود را دارد. در ادامه به معرفی انواع کارت گرافیک انویدیا میپردازیم. با ما باشید.

سلام دوستان

من موسوی هستم و امروز قصد دارم انواع کارت گرافیک انودیا رو معرفی کنم و تا جایی که حوصله اتون سر نره، تفاوت هاشون رو بررسی کنم. برای شناخت کارت گرافیک های انویدیا و انواعش، من با سرچ گوگل شروع کردم.

نتایجی که گوگل بهم نشون داد متفاوت بود و تقریبا هر سایت به روش خودش، کارت گرافیک ها رو تقسیم کرده بود.اما وجه اشتراک آنها دسته بندی کارت های گرافیک انویدیا به سه دسته است.:

NVIDIA Quadro

NVIDIA GeForce

NVIDIA Tesla

در ادامه به توضیح این سه مدل می پردازیم که تفاوت های ساختاری با هم دارند.

تاریخچه انویدیا و انواع کارت گرافیک NVIDIA

NVIDIA یک شرکت آمریکایی  و پیشگام در امر تکنولوژی‌های کارت‌های ویدئویی، گرافیکی، ایستگاه‌های کاری، رایانه‌های شخصی، handheld و... در سرتاسر جهان است. اِن ویدیا یک فروشنده اصلی مدارهای مجتمع (IC) متناسب برای مادربرد کامپیوتر شخصی، پردازنده‌های گرافیکی (واحد پردازش گرافیکی، GPUs) کارت‌های گرافیکی و رسانه و وسائل ارتباطاتی برای کامپیوترهای شخصی و کنسولهای بازی از قبیل ایکس باکس اصل (Xbox)، پلی‌استیشن ۳ و... می‌باشد. این شرکت، در سال 1993 میلادی، به وسیله " Jen-Hsun Huang " تأسیس شد. وی همچنین مدیرعامل فعلی نیز است.  (ویکی پدیا)

انویدیا کوآدرو

Quadro یکی از سری های کارت های گرافیک انویدیا است که برای استفاده در ایستگاه های کاری (ورک استیشن) با طراحی حرفه ای به کمک کامپیوتر (CAD) ، تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر (CGI) ، برنامه های ایجاد محتوای دیجیتال (DCC) ، محاسبات علمی و یادگیری ماشین در نظر گرفته شده است.
تراشه های GPU موجود در کارت های گرافیک با مارک Quadro با آنچه در کارت های گرافیک با مارک GeForce استفاده می شود یکسان هستند. تفاوت بین کارت های Quadro و GeForce شامل استفاده از حافظه ECC و افزایش دقت شناور است. وقتی از این کارتها برای محاسبات استفاده می شود که نه تنها کارایی گرافیکی ، بلکه به قابلیت های مطمئن و دقت نیاز هست.

سری محصولات انویدیا کوادرو مستقیماً با کارت های گرافیک ورک استیشن حرفه ای Radeon Pro AMD (FirePro / FireGL سابق) رقابت می کند. انویدیا با رونمایی از RTX A6000  در 5 اکتبر 2020 ، سری Quadro را بازنشسته و خط آن را متوقف کرد.

سایت رسمی شرکت انویدیا در مورد سری کوادرو توضیحات زیر را نوشته است:

از طراحی صنعتی خیره کننده گرفته تا جلوه های ویژه پیشرفته تا تجسم علمی پیچیده ، NVIDIA Quadro برجسته ترین پلت فرم محاسبات بصری جهان است. میلیون ها نفر از متخصصان خلاق و فنی برای سرعت بخشیدن به روند کار خود به آن اعتماد می کنند . همچنین  Quadro دارای پیشرفته ترین اکوسیستم سخت افزار ، نرم افزار و ابزار برای تبدیل چالش های سخت امروز به موفقیت های تجاری فردا است.

انویدیا جی فورس

GeForce یکی  از سری های واحد پردازش گرافیک (GPU) است که توسط انویدیا طراحی شده است. اولین محصول GeForce به عنوان کارت گرافیک مجزا یا گسسته طراحی شده که با هدف اضافه شدن به بردهای گرافیکی ساخته می شدند. بازار هدف سری جی فورس، بازار بازی های کامپیوتری در نظر گرفته شده بودند و بعداً با ایجاد تنوع در خط تولید ، همه رده های بازار گرافیک کامپیوتر های مختلف را پوشش داد. بعدها به  مادربردهای اصلی اضافه شد و نسخه آنبرد آن طراحی شد. اخیراً ، فناوری GeForce به سری پردازنده های کاربردی تعبیه شده انویدیا ، که برای گجت های الکترونیکی و تلفن های همراه طراحی شده اند ، تعبیه شده است.

معماری GeForce در حال حرکت به سمت واحد پردازنده گرافیکی (GPGPU) است. دستگاه محاسباتی با عملکرد بالا که قادر به اجرای کد برنامه نویسی دلخواه به همان روشی است که سی پی یو آن را انجام می دهد. البته این  معماری نقاط ضعف و قوت خود را دارد.

یکی از قابلیت های سری جی فورس ، geforce exprience است. GeForce Experience برنامه همراه کارت گرافیک GeForce GTX است. این برنامه درایورها را به روز نگه می دارد ، به طور خودکار تنظیمات بازی را بهینه می کند و ساده ترین راه را برای به اشتراک گذاشتن بزرگترین لحظات بازی  با دوستان را  فراهم می کند.

انویدیا تسلا

Nvidia Tesla سری آخر محصولات انویدیا است که در این مطلب معرفی میکنم. این پردازنده گرافیکی با هدف پردازش گرافیک برای کاربری عمومی (GPGPU) طراحی شده و  به نام مهندس برق پیشگام نیکولا تسلا نامگذاری شده است. سری تسلا در پردازنده های گرافیکی سری G80 شروع به کار کردند و همچنان با انتشار تراشه های جدید ادامه دارند. همچنین سری تسلا با استفاده از CUDA یا OpenCL API قابل برنامه ریزی هستند.

از سال 2012 ، انویدیا تسلا برخی از سریعترین ابر رایانه های جهان را تأمین می کند ، از جمله اجلاس سران در آزمایشگاه ملی اوک ریج و تیانه -1 آمپر ، در تیانجین چین.

خط تولید انویدیا تسلا با کارت گرافیک های قدرتمند مثل کارت های GPU AMD Radeon Instinct و Intel Xeon Phi رقابت می کند.

گفته می شود انویدیا به دلیل سردرگمی پیش آمده با مارک اتومبیل تسلا ، در ماه مه سال 2020 برند تسلا را بازنشسته خواهد کرد.